8e visdag (de laatste)

De 8e en ook de laatste visdag vandaag. Ja, het wordt ons allemaal teveel; zoveel zon kunnen we niet verdragen! We stoppen er dus mee! Nee hoor alle gekheid op een stokje, we willen zondag gewoon in alle rust inpakken, ondanks dat de zondag ook een prachtige dag gaat worden met veel zon en weinig wind!). Verder moeten we morgen naar Karl Oddvar om de exportdocumenten voor de visfilet te regelen, daarna komt Karl Oddvar eind van de middag altijd nog bij ons op de huurpenningen te innen en komt Marie-Ann de kaas ophalen die we voor haar meegebracht hebben.

Voor zover we ons kunnen herinneren hebben we wat weer betreft nog nooit zo'n mooie week gehad. We hebben alle dagen kunnen vissen onder een stralende zon.

Vandaag een trage start omdat de accu van de auto leeg is. Geen idee waardoor het komt. Aanduwen lukt niet en gelukkig snelt onze buurman Torgrim te hulp om onze auto met zijn auto te starten. We spreken met hem af dat we onze auto met draaiende motor op de haven achterlaten en dat hij na een half uurtje het dan uit komt zetten (dan zal de accu wel weer vol zijn).

Zoals welke dag doet Reint de dagopening.Ook nu weer aandacht voor allerlei details. We gaan vandaag ver naar buiten. Eenmaal aangekomen in het beoogde gebied blijken de vangsten daar tegen te vallen. Reint, Dirk en Wiegert vertrekken daarom nog een stuk westelijker en gaan bij het eiland Kvingra vissen.

Daar aangekomen blijkt het ook daar geen vetpot. Na lang zoeken vinden we een onderwaterbergje dat volgens de zeekaart 25 meter diep zou zijn in honderden meters diep omringend water. Eigenlijk hebben we de hoop al een beetje opgegeven als we daar aankomen. Dan blijkt ook nog dat er kennelijk een typfoutje in de zeekaart gemaakt is want het ondiepste punt dat we gevonden hebben blijkt 58 meter te zijn.

Echter, al heel snel komen de verschillende kleine koolvissen binnen en dan weten we dat er ook grote vis moet zitten. Het duurt ook niet lang voor de eerste kabeljauwen in de kist liggen. Maar ja, de tijd is al ver verstreken en het is nog zeker 1,5 tot 2 uur varen naar huis. Om 15:45 blaast Dirk dus op de toeter en starten we de terugreis.

Op Leka noord treffen we (ook op de terugweg) ook de andere boot het Rene en Rien. Ook zij hebben het laatste uurtje nog wat kabeljauw, leng en schelvis weten te verschalken.

Al met al toch weer geen slechte visdag. Nog snel een bakkie thee op ons zonneterras en dan de vis schoonmaken.Sterker nog nadat de vis schoon is en er een paar kilo filet is afgehaald om te eten (we eten vanavond ouderwets in boter gestoofde kabeljauw) blijkt het toch nog 12,5 kg over te zijn.

Dat brengt ons weektotaal op 91 kg visfilet. Dat is precies het quotum voor 5 personen. Nu nog passen en meten om alles mee te krijgen. Nadat we het eten op hebben en alles aan kant is en de vis verpakt is en in de vriezer ligt, zijn we zo uitgeblust dat we de blog niet hebben bijgewerkt. Vandaar nu een bijdrage over 2 dagen.

Nu maar afwachten als we Wim's tafelkleed terugbrengen, hoe hij reageert , want het ziet er net meer uit. Wat een smeerkezen zijn die kerels zeg!

Het zal duidelijk zijn dat over het inpakken niet veel te zeggen valt. De zondag is inderdaad weer een stralende dag. We ontdekken dat de de auto een lekke band heeft en Karl Oddvar komt die snel weer oppompen. Nu maar hopen dat die de hele dag verder hard blijft, zodat we de bagage vanavond met de auto naar het wachtstation van de postboot kunnen brengen. Dat scheelt morgenochtend weer!

Rest ons onze lezer te bedanken voor de betrokkenheid en tot de volgende keer. Nog een paar sfeerfoto's van ons uitzicht deze week. De 1e is aan het begin van de avond als de zon de overzijde van het fjord mooi kleurt en de 2e is 's avonds om 22:45 uur. Dan snap je waarom we hier graag terugkomen.

Dirk, Wiegert, Rene, Rien en Reint.

7e Visdag

7e visdag

Vandaag al weer de 7e visdag. Als we opstaan staat er een stralende zon en een harde oostenwind op het fjord. Dikke witte koppen op het water verraden dat het moeilijk zal zijn om te gaan vissen. Gelukkig laat de weersvoorspelling zien dat de wind gaat liggen in de loop van de dag. We besluiten te proberen om naar de vaste wal te varen en daar in de luwte van de fjell te kunnen vissen.

Onze boot (die van Reint, Wiegert en Dirk) is zwaarder en heeft hogere boorden. We hadden daarom afgesproken dat we de boot van Rene en Rien in ons kielzog zouden houden om de golven iets voor ze af te vlakken. Even buiten de haven blijkt dat de boot van Rene en Rien niet tegen de puisten van golven op kan. Onze boot blijkt echter om bestuurbaar te blijven een snelheid van 7,5 km/h te moeten hebben in deze golven en dat haalt de andere boot niet zonder dat een doorlopende regen van buiswater over de boot gejaagd wordt en de mannen binnen en minuut drijfnat zouden worden. Zij besluiten terug te gaan en het luwen van de wind af te wachten. Wij varen door met de kop in de golven naar de overzijde van het fjord. Wel een hobbelig ritje.

Daar aangekomen vangt Dirk al snel een grote kabeljauw die nog verstrikt zit in een stuk net, maar zijn pilker toch niet kon weerstaan. Bij de volgende drift vangt hij een nog grotere (103 cm en 8 kg).

Elke drift levert levert kabeljauwtjes op en als snel is de bodem van de viskist niet meer te zien. Tegen 11:00 uur denken wij dat de wind minder aan het worden is en gaan we langs de oever richting zuiden naar een strandje waar we gisteren ook goed gevangen hebben. Daar aangekomen luwt al heel snel de wind tot bijna 0 en maken we geen echte driften meer maar dobberen we een beetje rond. Behoudens wat papgulletjes vangen we n iets bijzonders. Dus dan maar doorgevaren de Dolma sund in. Daar vinden we na wat zoeken een plek waar we met enige regelmaat grote schelvissen vangen. We blijven daar tot het eind van de middag.

Net na de middag zijn Rene en Rien toch ook vertrokken en proberen een visje te vangen. Maar na de kentering van het tij is het de hele week al hopeloos en zo ook nu. Zij komen aan het eind van de middag thuis met 2 visjes (een lom en en kabeljauwtje). Al met al gezamenlijk toch wel weer een mooi portie vis. We hebben inmiddels genoeg om de 4 koelboxen te vullen voor de terugweg en zo'n 15 kg om in de handbagage me te nemen.

Het diner had vanavond een bijzonder tintje. Er werd een voorgerecht geserveerd. Wim had rivierkreeftjes meegegeven en die waren door Rien, Dirk en Reint voorzien van fijn gesneden half gedroogde zontomaatjes, lente-ui, mangoblokjes en een paar lepels whiskysaus (zonder whisky).

De koppen zijn inmiddels goed verkleurd door elke dag zon. Morgen zal we de laatste visdag worden het beloofd opnieuw een prachtige dag te worden. We gaan dan dus weer naar west Leka (een uurtje varen). Ik denk dat we zondag rust nemen en rustig gaan inpakken.

NB: De dekknechten krijgen vandaag een 11. De schipper werd top verzorgt met zelfs 2 kopjes koffie, een koek, appel en snoep. Het had en 12 kunnen zijn als ze ook netjes en theedoek over de arm gedragen hadden. Dat hadden ze waarschijnlijk ook gedaan, zij het dat er alleen vieze stinkende vishanddoeken beschikbaar waren.

6e visdag

6e Visdag

Deze 6e visdag iets meer wind uit het zuidoosten. Het is echter nog steeds wel nodig om je kop met ruim brandzalf in te smeren, want de zon doet nog steeds flink mee. Vanwege de wind is het alleen een optie om aan de landzijde van het fjord te vissen. Dat betekent korte driftjes want het de bergen lopen daar heel steil naar beneden en ook onderwater. Met een rustig gangetje overgestoken om de Steadler en Waldorf die voor de stuurconsole zitten zo min mogelijk nat te spatten. Helemaal lukt dat niet en ze kruipen behoorlijk in elkaar om zich zo klein mogelijk te maken. Eenmaal aan de overzijde beginnen we zaagtandgewijs langs de oever driftjes te maken. En, zowaar vangen we vis. Het is niet wild en het is niet groot, maar zo ongeveer de helft is van voldoende afmeting om mee te nemen en Wiegert en Dirk bij het schoonmaken niet teveel werk te geven. Rustigjes aan verplaatsen we ons richting de zuiden. Als het hoog water is geweest raken de aanbeten wat op (dat hebben we de hele week al gezien). Om 4 uur houden we het voor gezien. Het is immers nog een uurtje terugvaren.

De boot van Rene en Rien vertrekt als eerste en een klein half uurtje later volgt de boot van Wiegert, Reint en Dirk. We zien Rene en Rien op een paar kilometer afstand al vlak bij de haven als wij halverwege het fjord zijn. Het vaart lekker rustig zo met de wind in de rug alleen de achterin lopende golven maken het sturen wat onrustig.

Dirk dacht dat de golven tegen Leka best wel groot waren omdat hij mop een bepaald moment wit water zag spatten. Na een minuutje roept Reint ineens dat hij een walvis zag springen. We kijken allemaal in de aangegeven richtging en ja hoor, met enige regelmaat springt er een walvis uit het water halverwege waar we varen en de oever van Leka. Achteraf was dat dus vermoedelijk het opspattende witte water dat Dirk zag. Omdat het wel een kilometertje weg is, dus snel het gas erop om bij die walvis te komen en het spektakel van dichtbij de aanschouwen. Op een gegeven moment plonst de walvis (ook dit blijkt een dwergvinvis te zijn) herhaaldelijk met harde klappen met zijn staart op het water op een metertje of 15 van de boot.

We zorgen daarom voor iets meer afstand, want zo'n dier is zo groot dat hij makkelijk de boot kan omkiepen. Het beest is kennelijk bezig zich te ontdoen van parasieten, want hij springt uit het water (en plonst met een plof weer terug), slaat doorlopend met zijn staart op het water en zwaait naar ons met zijn vinnen, zwemt op zijn zij en rug. Kortom, het dier is zo druk met zichzelf dat hij ons bootje makkelijk over het hoofd kan zien. Na een half uurtje houden wij het voor gezien (we zijn inmiddels weer een mooi eindje terug naar vanwaar we vertrokken waren). Wat een toeval en wat een prachtige afsluiting van de visdag!

Snel de vis schoongemaakt en dan aan het diner. Kokkie Rien heeft kippenbouten gebraden, daarbij spruiten die opgeleukt zijn met een gebakken uitje, spekje en creme fresh en gesmolten kaas, en gekookte aardappels. Dat gaat er wel in!

Na het inpakken van de vis is het rust en bedenken we wat we morgen gaan doen.

Nog wel een noot van de schipper: er moets nog een klein beetje aangedrongen worden om de kffie te serveren, maar toen dat eenmaal gebeurde werd alles weer goedgemaakt door er een lekkere kokosmakroon bij te serveren en later kreeg de schipper bijna spontaan zijn brood aangereikt. Wel geheel spontaan werd de schipper een appeltje aangereikt met een mini candy bar. Een hele verbetering, maar dan is het toch wel weer jammer dat de 2e koffie niet geserveerd werd.

5e Visdag

Dat filmpje van gisteren is een probleem. Youtube maakt er steeds een "short" van in plaats van een video. Dat laat dus nog even op zich wachten.

Vandaag voor de 5e dag op rij prachtig weer en met nagenoeg geen wind. De hagel, sneeuw en regen bleef boven het vaste land. Op één buitje na dat tijdens ons ontbijt langskwam en wat natte sneeuw dumpte.Vandaag wel een droeve dag; we zitten namelijk op de helft en beginnen al weer af te tellen naar het eind van onze werkweek.

Vangsten waren opnieuw niet echt goed, maar gelukkig ook niet echt slecht (zoals gisteren). We denken dat er teveel wisselingen van weersystemen plaatsvind. Bijna elke dag gaat de wind 3/4 om meer ronde de windroos. De vis is er wel maar wil niet happen. Duidelijk zichtbaar aan de vele vissen die buiten de bek gehaakt worden en de lossers (vis die onderweg van de haak gaat) is dat de vis alleen een jagende beweging maakt als er een kunstaasje toevallig langs komt.

Alleen de kleine koolvissen (30 tot 40 cm) happen veelvuldig naar onze aasjes. Om gek van de worden! Resultaat van vandaag (onder de 50 cm gaat alles terug): veel (ontelbaar) kleine zwarte koolvis, divers zeewier (terug), behuizingen van kokerwormen, zeester (terug), 11 gullen, 5 pollakken (witte koolvis), 4 lengen en 1 schelvis. Er wordt niet echt gejaagd door andere vissen! Vandaag wel weer van alles gevangen. De groenteman Wiegert ving vandaag wel vis, maar nog steeds van alles er naast. Van zeewieren tot een grote anemoon (rode paarden anemoon).

Dirk ving nog een zeesterrensoort die we niet kenden.Reint vangt als enige van het hele gezelschap tussendoor regelmatig een mini steenbolk en mini roodbaars. Gelukkig ligt het niet aan ons, want we kregen van één van onze volgers van onze blog (zit nu ook op Leka) een bericht dat ook zij niet veel konden vangen. De lunch met opnieuw melkmoes voor Dirk en Wiegert ging er overigens wel weer in.

De service naar de schipper is nog steeds niet op orde. Wel lijkt inmiddels wel duidelijk te maken te hebben met een defect gehoorapparaat van Wiegert. Het diner was vanavond gefrituurde vis (sommige zouden het kibbeling noemen) met ravigotte, gebakken aardappels en gemengde groenten. Ja, kokkie Rien heeft zijn best wel weer gedaan!

Morgen beloofd weer een mooie dag te worden. Het wordt zelfs warm; wel 9 graden!

4e Visdag

Vandaag weer mooi weer, opnieuw weinig wind maar net weer een tikje frisser dan gisteren. Na het ontbijt natuurlijk zo snel mogelijk op pad. Rien en Rene zijn als eerste op de haven. Als wij daar aankomen treffen we een wel heel vreemd en suggestief tafereel aan.

Na heel hard geroepen te hebben "Hé wat zijn jullie daar aan het doen", blijkt gelukkig dat het allemaal onschuldig is en dat de rits van Riens jas niet goed werkt waar Rene hem mee helpt.

In het begin van de ochtend hangt er nog een dikke bui boven Leka en één boven te vaste land.

Wij hebben daar op het water gelukkig geen last van. De reis gaat vandaag richting het eilandje Dolma (op 3 kwartier varen nar het zuiden). We hopen dat de vis nu eindelijk eens begint te bijten. Ze zitten er wel en ze snuffelen ook wel een aan onze kunstaasjes, maar tot nu toe happen ze niet goed. Slechts zo nu en dan vergrijp zich er één aan het aangeboden aas. Eenmaal aangekomen op een plateautje even ten noorden van het eiland vervliegt onze hoop op een goede vangst al snel. Geen visje te vinden dat in ons aas wil bijten. Dat blijft ook zo de hele dag.

De service aan de schipper is inmiddels wel aanzienlijk verbetert, zij het dat het appeltje weer een beurse plek had. Tussen de middag hebben Dirk en Wiegert melkmoes en blijft Reint die daar niets van moet hebben -voor zover dat kan op een bootje- zover mogelijk uit de buurt.

Vandaag zet Wiegert zijn rol als groentenboer voort en vangt net akls de vorige dagen met enige regelmaat verschillende zeewieren op. Dirk vangt op een bepaald moment een oude poetsdoek of handdoek en wordt direct tot voddenboer benoemd.

Het dag resultaat van de 2 boten met 5 man beperkt zich uiteindelijk tot 11 kabeljauwtjes, 2 schelvissen, 1 koolvis, 1 leng en een vijftiental terug gezette vissen omdat we die te klein vonden (alleen de visboer zou er jaloers van worden).

Tijdens het vis schoonmaken had Wiegert zich nog even gestoken aan een tandje van de leng. Het gevolg was een wondje dat maar niet wilde stoppen met bloeden (die vis heeft kennelijk een soort van anti stollingsmiddel op zijn tanden; hebben we al eerder ervaren). Dus nadat we klaar zijn met schoonmaken van de vis er snel een pleistertje om gedaan zodat hij niet alles er onder smeerde.

Na terugkomst in de haven even de boel opruimen en de vis schoonmaken. Rien kookt vanavond gestoofde eendenbout met groenten en aardappel/selderijknol-puree. Wiegert zit lekker van de eendenbout te knabbelen en wil net zeggen dat de volgens hem nog wel even langer gestoofd had kunnen worden en hij hem nog wel een beetje taai vindt, als hij tot de ontdekking komt dat hij ongemerkt ook de pleister had mee gehapt en daarop zat te kauwen. Hilariteit alom kun je voorstellen, we rollen zowat van tafel van het lachen.

Een spontane volger van onze blog is gisteren ook aangekomen op Leka (zij verblijven bij sportvisserijbedrijf Leka Brygge). Hij berichtte vanavond dat de reis goed was verlopen en dat ze vandaag ook gevist hadden. Wij dachten ze al gezien te hebben omdat we op de heenweg naar Dolma een boot van Leka Brygge haden zien liggen op een onderwaterbergje voor het eilandje Madsøya (zustereilandje van leka).

Morgen is er weer goed weer voorspeld en gaan we weer naar het westen van Leka; richting Leknestaren of misschien wel Kvingra. Nu maar hopen dat de vissen daar meer trek in ons kunstaas hebben.

3e Visdag

De 2e visdag begint met een strak blauwe lucht en stralende, maar helaas net iets teveel wind op uit te varen. Het is verder behoorlijk fris geworden. De voorspelling is dat de wind na de middag afzwakt. Vanochtend dus tijd genoeg om boodschappen te doen.

De lunch wordt vandaag de warme maaltijd, zodat we gewoon door kunnen vissen in de avond. Vandaag bestaat deze maaltijd uit pølselapskaus (een soort Noorse wortelstampot van aardappels, ui, selderijknol, koolraap, wortelen, prei en natuurlijk plakjes rookworst). Wiegert (de slager) en Rien (de keurmeester) staan aan de lat om dit te verzorgen. Ze starten beide met het snijwerk, waarbij Wiegert de koolraap en wortelen met chirurgische precisie ontleed en in kleine blokjes verdeeld; op een slager waardige wijze kunnen we wel zeggen.

We snappen wel waarom Wiegert zich met de groente bezighoudt. Hij heeft namelijk al de hele week voor groenteboer geoefend door zo ongeveer alle soorten zeewier die er bestaan van de bodem te harken. Als er iets plantaardigs op de bodem ligt heeft Wiegert dat in de eerste dagen al gevangen.

Vervolgens wordt het geheel gekookt en maar liefst 5 hele rookworsten worden gaar gemaakt. Na het afgieten en stampen worden de kruiden toegevoegd en een halve liter room (het moet wel smeuiig zijn). Er zou zelfs ook nog een beste klont boter in moeten, maar die zijn we vergeten te kopen. Rien houdt als een echte keurmeester nauwlettend in de gaten dat Wiegert de worstplakjes niet te dik maakt en vooral dat hij niet stiekem al ervan begint te snoepen.

Ze hebben een 6 liter pan bijna vol en Reint grapt dat we dus nog een keer lapskaus eten. Hierop reageren Rien en Rene met dat de ervaring is dat deze hoeveelheid gewoon op gaat. En inderdaad rest na de lunch een compleet lege pan. Zelfs een klein schepje dat ons nog even lag aan te kijken is verdwenen.

Na de lunch ontspint er in een jolige sfeer een discussie over klachten van de schipper van de aluminium boot. De klacht is dat het dekpersoneel maar slecht wil luisteren en ze verzorgen hem slecht.

Zo moest hij op de 2 visdag wel 4 keer vragen om zijn pakje brood en werden zijn verzoeken genegeerd en toen hij uiteindelijk zijn koffie kreeg (pas in de middag nota bene) was deze lauw en bevatte teveel melk(poeder). Een koekje werd hem pas veel later aangeboden en zijn appel had een beurse plek. De onbevooroordeelde jury (bestaande uit de dekknechten) oordeelt dat de schipper dan maar eens wat respectvoller moet zijn. Zo zou het bij het aan boord stappen van de dekknechten een buiging kunnen maken, hen begeleiden naar hun werkplek voor die dag en vooral wat rustiger met de gashendel kunnen omgaan zodat de mannen rustig kunnen genieten van de reis. Nou met deze stemming gaat het vandaag weer een leuk dagje worden op de aluminium boot.

Na de lunch snel de boel gepakt en naar de boten om te vissen. Over dat vissen kunnen we kort zijn want uiteindelijk worden er maar een stuk of 6 vissen gevangen die de moeite van het meenemen waard zijn (onder de 45 cm wordt eigenlijk altijd alles teruggezet). Sommigen spreken het vermoeden uit dat de lapskaus er iets mee van doen heeft want van sommigen staat het vispak de 2e helft van de middag een beetje bol en de kenmerkende geluiden die dit met zich meebrengt zouden de vis verjaagd kunnen hebben.

Er zal wel een andere verklaring zijn denken anderen (afwisseling van hog en lage druk en getij). Feit is de vis is er (we zien ze op de dieptemeters) maaar bijten doen ze niet echt. Ze zijn voorzichting, lichtgehaakt en dus zien we regelmatig vis die "lost" tijdens de dril.

Morgen is de voorspelling dat er weinig wind is en we sopreken af dan richting Dolma te gaan een eiland in het zuiden op een uurtje varen. Daar kennen we verschillende stekken die altijd wel wat vis opleveren en vorig jaar ving Dirk daar zelfs een heilbot van 158 cm.

2e Visdag

De 2e visdag start met geweldig mooi weer. Een strak blauwe lucht en weinig wind. Reint zorgt bij het ontbijt voor een heerlijk zacht gekookt eitje. Na het ontbijt de spullen snel bij elkaar geharkt en hup naar de boten. Vandaag geen Bastognekoeken mee, wat de doos die Wim ons bij het vertrek op Schiphol had meegegeven was al na 1e dag leeggefroten. Dus gewoon ouwerwets een koek en een minimarsjes.

We vertrekken gezamenlijk richting de westkant van Leka om daar ons geluk te beproeven. De boot met Dirk, Wiegert en Reint neemt het noordelijk deel en de boot het Rien en Rene het zuidelijk deel. Dat laatste deel blijkt aan het eind van de dag de beste keuze te zijn geweest.

De boot van Rien en Rene moet de dagelijkse bijdrage aan het quotum leveren en de boot van Dirk, Wiegert en Reint hebben het nakijken met 2 serieuze vissen en handen vol klein spul (voornamelijk koolvis, maar ook een paar blauwkeeltjes).

Daarmee is ook wel alles over het vissen op deze dag gezegd. Op de terugweg worden we nog aangenaam verrast. We gevaren gezamenlijk terug en vlak bij de visfarm op Leka-noord ziet Dirk ineens een stoomwolk vlak bij de oever (het is daar overigens best wel diep). Vertwijfeld zegt hij tegen Reint "was dat nu een walvis die ik zag?". Hij heeft het nog maar net gezegd en iedereen kijkt de kant op waar hij naar wijst of daar duikt inderdaad een dwergvinvis op. We varen langzaam met de vis mee en op een bepaald moment zwemt de walvis zelfs tussen onze boten. Hoewel je nooit weet waar en wanneer het dier weer zal opduiken zijn we er toch in geslaagd een leuk filmpje samen te stellen van deze verrassende ontmoeting.

Reint verraste ons gisteren ineens door in de woonkamer volstrekt onverwacht vanaf de de tafel ineens een drone op te laten stijgen. Vandaag heeft hij wat beelden gemaakt van het huis en de omgeving en van de mannen die vis stonden schoon te maken op de haven.

Vanavond aten we kibbeling. Een ongelofelijke bak vol werd naar binnen gewerkt.

Daarna nog afgetopt met verse rabarbercompote en yogurt.

En nu vallen de luikjes bij iedereen en beetje dicht en stopt het verhaal tot morgen.

De reisdag en 1e visdag

De reis is weer prima verlopen. Iedereen op tijd op Schiphol, snel kunnen inchecken doorlopen bij de beveiliging en het vliegtuig vertrok maar een kwartiertje te laat.

Het zeikte van de regen in Nederland en wij kwamen onder strak blauwe lucht in Trondheim aan. Ook de rest van de reis verliep voorspoedig en we waren dus om 18:45 uur op Leka.

Na het uitpakken nog even een champignonsoepje en toen vroeg in het mandje (of zoals Wiegert zegt onder de vodden). Afgesproken was dat de 1e om 07:00 uur zou opstaan. Achteraf was Rien echter te vroeg naar bed gegaan en stond al om 06:30 te rammelen met de borden waardoor Wiegert en Dirk (die slapen boven de keuken) veeeel te vroeg wakker werden.

Dat alles kon de pret niet drukken want het was opnieuw schitterend weer. Na het ontbijt de hengels gereed gemaakt en de boten geïnspecteerd. Reint en Dirk zijn ondertussen de boodschappen gaan halen en kwamen terug met een auto van Karl Oddvar. Die hadden ze eerst wel moeten ontdoen van een halve ton afval en gereedschappen (dat ligt nu in zijn schuur bij de rest van zijn "spullen". Die auto kunnen we de rest van de vakantie gebruiken.

Om 11:30 konden we gaan vissen. Dirk ving al snel de 1e serieuze leng van de dag en daar zou het niet blij blijven.

Al met al geen onredelijke visdag verschillende vissen gevangen, waarvan 8 mooie kabeljauwen en 2 pollakken.

Na het diner (rode bietjes met speklapjes) nog een toetje. Dirk zei dat hij bij aankomst nog effe de rabarber van Torgrim had geplukt omdat deze het zelf niet eet. Hij had die nog direct na aankomst gekookt. Natuurlijk leverde dat een paar verbaasde gezichten op, want het is hier nog best fris en er zit nog geen blad aan de boom. Na hetceten werd er al weer gekookt. Nu werd duidelijk waarvoor die verse kruiden in een box zaten.

Tijd om eens melkmoes te maken vonden Dirk en Wiegert. Dat leverde direct een smerig gezicht van Reint op. Wiegert lust er wel pap van zegt hij (weet hij veel: het is een pap!). Morgen gaat het mee als lunch.